Ik kreeg de vraag of ik wilde beschrijven waarom iedereen in het onderwijs aanstaande donderdag en vrijdag zou moeten staken. Ik ben maar meteen aan het omdenken geslagen en stel mezelf de vraag waarom ik niet zou staken?
Geen column met voetnoten, verwijzingen, etc. gewoon mijn gevoel over de Rotterdamse situatie:
Ik kan niet doen alsof er niets aan de hand is. Het #lerarentekort beheerst op dit moment mijn hele leven.
Als ik ’s ochtends mijn ogen open, werp ik eerst een blik op mijn telefoon. Is er een appje met een medewerker die zich heeft ziekgemeld? Zo ja, dan volgt eerst een puzzel waarbij ik razendsnel check welke taken van assistenten, de intern begeleider of mezelf geschrapt kunnen worden om een klas te bemannen, vervolgens begin ik driftig te appen en nog voordat ik onder de douche sta en de boterhammen heb gesmeerd is de beslissing genomen wie de groep zal gaan doen of dat de groep vandaag geen onderwijs gaat krijgen. Er zijn fijnere ochtendrituelen.
Als een leerkracht mij vraagt of hij of zij “vandaag even met mij kan praten”, slaan bij mij al bijna de stoppen door. Een baan dichterbij, zwanger of ouderschapsverlof zijn enkele horrorscenario’s waar ik begripvol op reageer, maar ondertussen heb ik het gevoel alsof ik in een escaperoom zit met nog maar enkele minuten op de klok.
Ik neem mensen aan binnen mijn school, soms zijn het enorme toppers die de sterren van de hemel doceren, soms zijn het ook mensen met een kloppend hart die van onderwijs in Rotterdam niets begrijpen. Dat je ertoe doet, dat je een relatie op moet bouwen met kinderen, dat je duidelijk moet zijn, dat je structuur moet bieden, dat je geen tijd verloren mag laten gaan met onzin en dat jouw inzet van essentieel belang is voor deze leerlingen. Als schoolteam ben je zo sterk als je zwakste schakel. Of het iemand is vanuit een detacheringsbureau, een ongediplomeerde invaller of iemand die nergens anders aan het werk kon, maakt voor het voorbeeld weinig uit. Het doet iets met je kwaliteit.
En terwijl we facebook-berichten plaatsen, ons blauwe vingers twitteren en al meerdere malen het werk hebben neergelegd blijven er berichten binnenkomen over wethouders die meer aandacht hebben voor het songfestival dan voor deze crisis, gaat een minister steeds vreemdere sprongen maken, wordt van leerkrachten in het PO op Rotterdam-Zuid het onmogelijke gevraagd om rond de lessen ook nog iets van een dagprogrammering te regelen, betalen besturen zich scheel aan parkeerkosten en verschijnen er columns in de media van mensen die mijlenver van het onderwijs staan en er wel van alles over willen zeggen.
Ik staak donderdag en vrijdag. Ik wil met mijn team richting de politiek een duidelijk signaal afgeven dat de kloof in de salarissen tussen VO en PO overbrugd moet worden, maar bovenal dat er vanaf nu heel veel middelen moeten naar het onderwijs om te zorgen dat meer mensen de overstap naar het prachtige onderwijs kunnen maken. Vanuit het voortgezet onderwijs, vanuit het mbo en via een zij-instroomtrajecten.
Ik kan donderdag en vrijdag niet op mijn school blijven als in Rotterdam de bonden, verschillende PO-besturen en WIJonderwEIS de handen ineen hebben geslagen. Volgens mij is het de eerste keer dat besturen dwars door elke vorm van denominatie/achtergrond zo nauw samenwerken met hetzelfde doel voor ogen. Dit keer zijn het niet de leerlingaantallen of het eigen imago, maar de toekomst van het Rotterdamse onderwijs!
Ik kan donderdag en vrijdag niet op mijn school blijven als ik nog niet weet hoe ik het naderende zwangerschapsverlof van één van mijn kanjers moet gaan vervangen.
Ik kan donderdag en vrijdag niet op mijn school blijven als ik nu het effect zie op de resultaten bij mijn leerlingen als er een incapabele invaller voor de groep heeft gestaan.
Ik kan donderdag en vrijdag niet op mijn school blijven als ik zie welke druk er nu bij mijn teamleden ligt om met elkaar te blijven gaan voor continuïteit en kwaliteit.
Ik kan donderdag en vrijdag niet op mijn school blijven als via (sociale) media weer eens iets lees vanuit de politiek met oplossingen die de kwaliteit van het onderwijs alleen maar verder zullen ondermijnen.
Ik kan donderdag en vrijdag niet op mijn school blijven als ik nu al merk hoeveel effect het @lerarentekort heeft op mijn werkplezier, mijn eigen gezondheid en de significante toename van gestresste buien thuis.
Ik kan donderdag en vrijdag niet op mijn school blijven omdat ik vind dat de (Rotterdamse) leerlingen recht hebben op goed onderwijs en dat we dat alleen kunnen bieden door de inzet van voldoende, gemotiveerde, goed opgeleide leerkrachten.
Ik kan donderdag en vrijdag niet op mijn school blijven en ik ga er vanuit dat iedereen in het onderwijs redenen heeft om nu het werk neer te leggen om een krachtig signaal af te geven waar onze (toekomstige) leerlingen profijt van gaan hebben.
Ik hoop je donderdag te zien! Als je mij zoekt, ik loop mee in één van de marsen naar de Kuip, zal luisteren naar de sprekers in het stadion en zal mij daarna laten informeren en inspireren in de Maassilo!
Tot dan!
Victor van Toer
Schoolleider Het Open Venster
WIJonderwEIS
Comentários